-
1 einen Hieb abwenden
гл.общ. отвести удар, отразить удар -
2 abwenden
abwenden предотвраща́ть; отводи́ть (опа́сность)sich abwenden отвора́чиватьсяabwenden свора́чивать (с пути́)die Augen abwenden отвести́ глаза́das Gesicht abwenden отверну́тьсяseine Gedanken von etw. (D) abwenden переста́ть ду́мать (о чем-л.), отвле́чься (от чего́-л.)ohne die Augen abzuwenden не отрыва́я глаз; не сводя́ глаз, не отрыва́ясьin einer dem Leben abgewandten Weise в отры́ве от жи́зни, ото́рванно от жи́зниabwenden, impf wendete ab, ре́же wandte ab; part II abgewendet и abgewandt отвраща́ть; предотвраща́ть (катастро́фу, несча́стье и т.п.); отводи́ть (уда́р)einen Hieb abwenden отрази́ть уда́р; отвести́ уда́рj-s Zorn abwenden отвести́ (чей-л.) гневabwenden отвлека́тьj-m die Kunden abwenden сма́нивать у (кого-л.) клие́нтов; отбива́ть у (кого-л.) клие́нтовabwenden, sich II (von D) отвора́чиваться, отверну́ться (от чего́-л., от кого́-л., тж. перен.) -
3 abwenden
1. (*) vtdie Augen abwenden — отвести глазаohne die Augen abzuwenden — не отрывая ( не сводя) глаз, не отрываясьin einer dem Leben abgewandten Weise — в отрыве от жизни, оторванно от жизни2) (impf wendete ab, реже wandte ab; part II abgewendet и abgewandt) отвращать; предотвращать (катастрофу, несчастье и т. п.); отводить ( удар)einen Hieb abwenden — отразить ( отвести) ударj-s Zorn abwenden — отвести чей-л. гнев3) отвлекатьj-m die Kunden abwenden — сманивать ( отбивать) у кого-л. клиентов2. (*) von D (sich)отворачиваться, отвернуться (от чего-л., от кого-л., тж. перен.) -
4 abwenden
ábwenden(*)I vt1. отвора́чиватьó hne die Á ugen a bzuwenden ( von D) — не сводя́ глаз (с кого-л., с чего-л.); не отрыва́я глаз (от кого-л., от чего-л.)
sé ine Hand von j-m a bwenden — прекрати́ть ока́зывать по́мощь кому́-л.
2. высок. предотвраща́ть ( войну)sich von j-m a bwenden — отверну́ться от кого́-л. (тж. перен.)
-
5 abwenden
I.
1) tr abkehren, wegwenden отвора́чивать /-верну́ть. das Gesicht abwenden auch отвора́чиваться /-верну́ться. die Augen < den Blick> abwenden auch отводи́ть /-вести́ глаза́. ohne die Augen < den Blick> abzuwenden не отрыва́я <сводя́> глаз / не отрыва́ясь | mit abgewandtem Gesicht < Blick> sprechen, dasitzen отверну́вшись2) tr ablenken: Hieb, Schlag, Stich отводи́ть /-вести́, отража́ть /-рази́ть3) tr verhindern, verhüten: Gefahr, Unglück, Unheil, Katastrophe, Krieg предотвраща́ть /-отврати́ть. einen Schaden [Verlust] abwenden избега́ть /-бежа́ть большого́ уще́рба [большо́й поте́ри]. eine Strafe von sich abwenden уходи́ть уйти́ от наказа́ния. jds. Zorn abwenden отводи́ть /-вести́ чей-н. гнев. etw. von jdm. abwenden Gefahr, Unglück, Schaden огражда́ть огради́ть кого́-н. от чего́-н.
II.
sich (von jdm./etw.) abwenden отвора́чиваться /-верну́ться (от кого́-н. чего́-н.). sich innerlich von jdm. abwenden вну́тренне отходи́ть отойти́ от кого́-н. sich von der Welt abwenden отходи́ть /- от жи́зни | abgewandt sitzen отверну́вшись. dem Wind abgewandt подве́тренный -
6 abwenden sich
vr napustiti, ostaviti einen Hieb von sich abwenden odbiti udarac -
7 abwenden (wandte, wendete ab, abgewandt, abgewende
v odvrnuti (-nem), otkloniti, odvratiti; seine Hand von jdm. - više ne podupirati (-rem) koga; einen Hieb von sich - odbiti (-bijem) udarac; Kunden von jdm. - odvraćati kupce (mušterije) od kogaDeutsch-Kroatisch-Wörterbuch > abwenden (wandte, wendete ab, abgewandt, abgewende
-
8 отвести удар
vgener. einen Hieb abwenden -
9 отразить удар
vgener. einen Hieb abwenden -
10 отвести
1) ( кого-либо куда-либо) führen vt; bringen (непр.) vt ( доставить); begleiten vt, geleiten vt ( сопроводить); abführen vt ( под конвоем)2) ( направить в сторону) ableiten vt; abwenden (непр.) (тж. слаб.) vtотвести глаза — den Blick abwenden (непр.)3) (помещение и т.п.) zuweisen (непр.) vt; zur Verfügung stellen vt ( предоставить в распоряжение)4) ( отклонить) zurückweisen (непр.) vt, ablehnen vt; ablenken vtотвести от себя подозрение — den Verdacht von sich ablenken••отвести глаза кому-либо — j-m (A) ablenkenотвести душу — sich (D) ( seinem Herzen) Luft machen -
11 отвести
отвести 1. (кого-л. куда-л.) führen vt; bringen* vt (доставить); begleiten vt, geleiten vt (сопроводить); abführen vt (под конвоем) 2. (направить в сторону) ableiten vt; abwenden* (тж. слаб.) vt отвести глаза den Blick abwenden* отвести удар den Schlag ( Hieb, Stoß] abwenden* 3. (помещение и т. п.) zuweisen* vt; zur Verfügung stellen vt (предоставить в распоряжение) 4. (отклонить) zurückweisen* vt, ablehnen vt; ablenken vt отвести от себя подозрение den Verdacht von sich ablenken отвести кандидата einen Kandidaten ablehnen а отвести глаза кому-л. jem. (A) ablenken отвести душу sich (D) ( seinem Herzen] Luft machen -
12 Колебания в образовании основных форм глаголов
Некоторые глаголы имеют две формы претерита и партиципа II: одна форма как у слабых, другая – как у сильных глаголов. У одних глаголов эти формы равнозначны, у других от формы зависит значение глагола.Две формы претерита и партиципа II без изменения значения имеют глаголы:* erschallen звучать, раздаватьсяerscholl/erschallte – erschollen/erschalltФормы образуются чаще всего по слабому спряжению; erschallt редко; сильное cпряжение подчёркивает высокий стиль:Die Trompete erscholl/erschallte. - Зазвучала труба.Der Ruf nach Freiheit ist erschollen/ (реже) erschallt. - Раздался призыв к свободе.* glimmen тлетьglimmte/glomm – geglimmt/geglommenпо сильному спряжению чаще в переносном значении, высоком стилеEine letzte Hoffnung glomm noch in ihr. - Последняя надежда теплилась в ней.Unter der Asche glimmte das Feuer. - Под пеплом тлел огонь.* melken доитьmelkte/molk – gemelkt/gemolkenПретерит по сильному спряжению образуется реже; партицип II – обычно по сильному; слабое спряжение встречается всё чаще.Sie melkte/molk die Kuh. - Она доила корову.Sie hat die Kuh gemolken/gemelkt. - Она подоила корову.* pflegen ухаживать, иметь привычкуpflegte/pflog – gepflegt/gepflogenсильное спряжение устарело, только в устойчивых выражениях, высок. стилеSie hat dort Kranke gepflegt. - Она ухаживала за больными.Er pflegte vor dem Einschlafen zu lesen. - Он имел привычку читать перед сном.Sie pflog/pflegte nach dem Essen Ruhe. - Она отдыхала после еды.Er pflegte/pflog seine Ideen. - Он отстаивал свои идеи.* salzen солитьsalzte – gesalzen / (редко) gesalztв переносном смысле только gesalzenDie Suppe ist stark, zu wenig gesalzen. - Суп сильно, очень слабо посолен.Die Preise sind gesalzen. - Цены высокие.gesalzene Butter - солёное маслоein gesalzener Witz - солёный анекдотgesalzenes / gesalztes Fleisch - солёное мясо* saugen сосать; пылесоситьsog/saugte – gesogen/gesaugt - (staubsaugte – gestaubsaugt)в значении „сосать“ по слабому и сильному спряжению; „пылесосить“ - по слабому спряжениюDas Baby sog/saugte gierig die Milch aus der Flasche. - Ребёнок жадно сосал молоко из бутылки.Er saugte den Teppich im Zimmer. - Он пылесосил ковёр в комнате.* schallen звучатьschallte/scholl – geschallt/geschollenчаще по слабому спряжениюGelächter schallte/(реже) scholl aus dem Nebenraum. - Смех раздавался из соседней комнаты.Die Glocken schallten/(реже) schollen. - Звонили колокола.* sieden варить, кипятить (в воде)sott/siedete – gesotten/чаще gesiedetв профессиональном языке, переносном значении – по слабому спряжениюDie Eier sotten / siedeten. - Яйца варились в воде.Er siedete vor Wut. - В нём всё кипело от злости.Mir siedete das Blut, wenn ich … - Во мне кровь закипала, когда я …* spalten колотьspaltete – gespaltet / gespaltenв претерите только по слабому спряж.Der Blitz hat den Baum gespalten / gespaltet. - Молния расколола дерево.Das Kind hat einen gespalteten Rachen, eine gespaltete Lippe. - У ребёнка волчья пасть, заячья губа. (в дополнениях по сильн. спряжению)Das Holz hat sich leicht gespalten. - Дрова хорошо кололись. (в возвратных глаголах)* triefen капать, течьtriefte/troff – getrieft/(редко) getroffenчаще по слабому спряжению; в высоком стиле – по сильному спряжениюDas Regenwasser triefte vom Dach. - Дождевая вода стекала с крыши.Aus der Wunde troff/triefte Blut. - Из раны текла кровь (высок.).* weben ткатьwebte/wob – gewebt/gewobenчаще по слабому спряжению; по сильному – в высоком стиле и переносном значенииDer Teppich wurde maschinell gewebt. - Ковёр выткан на станке.Die Sonne wob goldene Fäden. - Солнце ткало золотые нити.* werden становитьсясамостоятельный глагол:Er ist Lehrer geworden. - Он стал учителем.вспомогательный глагол:Das Buch wurde gelesen. - Книгу читали.Das Haus ist gebaut worden. - Дом построен.* * *Две формы претерита и партиципа II с разными значениями имеют глаголы:* backenпечь - backte/(уст.) buk – gebackenErika hat einen Kuchen gebacken. - Эрика испекла пирог.* backenлипнуть - backte – gebacktDer Schnee backte an den Skiern. - Снег прилипал к лыжам.* bewegenсклонять - bewog – bewogenWas hat dich zur Abreise bewogen? - Что тебя побудило уехать?* bewegenдвигать, трогать - bewegte – bewegtEr bewegte sich mit Mühe. - Он с трудом передвигался.Der Wind bewegte die Wellen. - Ветер гнал / поднимал волны.Seine Worte bewegten uns tief. - Его слова глубоко трогали нас.* erschrecken пугаться - erschrak – erschrockenDas Kind erschrak vor dem Hund. - Ребёнок испугался собаки.Ich war über sein Aussehen erschrocken. - Я испугался его вида.Однако: aufschrecken – schrak/schreckte auf – aufgeschreckt испугаться* erschrecken испугать - (er)schreckte – (er)schrecktDer Hund hat das Kind erschreckt. - Er hat mich zu Tode erschreckt.Собака испугала ребёнка. - Он испугал меня до смерти.Также: aufschrecken испугать* gären бродить - (о вине) - gor/gärte – gegoren/gegärtчаще по сильному спряжениюIn den Fässern gor der Wein. - В бочках бродило вино.Der Saft ist / hat gegoren. - Сок забродил.Der Teig gärte / gor. - Тесто бродило.* gären бродить - gärte – gegärtчаще всего по слабому спряжению, так как имеет перен. значениеIm Volk hatte es gegärt. - В народе было брожение.Es gärte in ihm. - В нём всё кипело.* hängen висеть - hing – gehangenтолько по сильному спряжениюDas Bild hing an der Wand. - Картина висела на стене.Der Mantel hat im Schrank gehangen. - Пальто висело в шкафу.Также: в значении „быть привязанным, отставать в учёбе“, abhängen зависеть* hängen вешать - hängte – gehängtтолько по слабому спряжениюSie hängte das Bild an die Wand. - Она повесила картину на стену.Er hat den Mantel in den Schrank gehängt. - Он повесил пальто в шкаф.Также: abhängen снимать с вешалки, повесить трубку, превзойти, aufhängen вешать* hauen драться, использовать орудие - haute – gehauenDie Kinder hauten sich. / Er haute ihn. - Дети дрались. / Он ударил его.Er haute Holz (ein Loch ins Eis). - Он (колол дрова) рубил дырку во льду.Der Steinmetz haute eine Inschrift auf dem Grabstein aus. - Каменотёс выбил надпись на могильном камне.Также: abhauen удирать, aufhauen раскалывать, удариться, behauen обтёсывать, eine Fensterscheibe einhauen выбить стекло в окне, verhauen загораживать* hauen наносить удар - hieb – gehauenпо сильному спряжению в значении „наносить удар оружиемEr hieb mit dem Schwert (Säbel, Messer). - Он нанёс удар мечом (саблей, ножом).Er haute / hieb mit der Faust auf den Tisch. - Он ударил кулаком по столу.Также: (ein Ohr) abhauen отрубить (ухо), auf A einhauen поколотить кого-то* löschen тушить, стирать, гасить - löschte – gelöschtDie Feuerwehr hat den Brand gelöscht. - Пожарная команда потушила пожар.Er löschte die Kerze. Er löschte das Licht. - Он потушил свечку. Он погасил свет.Er hat die Kassette gelöscht. - Он стёр запись на кассете.Er löschte seinen Durst mit Limonade. - Он утолил жажду лимонадом.Er löschte seine Schuld. - Он погасил свой долг.Das Schiff löschte man in vier Stunden. - Судно разгрузили за четыре часа.verlöschen – verlöschte – verlöscht тушить (ein Feuer огонь, eine Kerze свечу, ein Licht свет)тухнуть, гаснуть, угасать - erlosch – erloschenDie Kerze (die Lampe, das Feuer) erlosch. - Свеча (лампа) потухла (огонь угасал).Der Vulkan ist erloschen. - Вулкан затух.Die Liebe (der Hass) ist erloschen. - Любовь (ненависть) угасла.Также: verlöschen – verlosch – verloschen гаснуть (das Feuer, sein Andenken, sein Ruhm)* quellenлиться, бить ключом, набухать - quoll – gequollenDas Wasser quoll aus der Erde. - Вода ключом била из-под земли.Die Tränen quollen aus den Augen. - Слёзы ручьём текли из глаз.Die Linsen (die Bohnen) sind gequollen. - Чечевица (фасоль) набухла.Das Blut quoll aus der Wunde. - Кровь ручьём лилась из раны.* quellenquellte – gequelltSie quellte Erbsen. - Она замачивала горох.отекать - schwoll – geschwollenSein Gesicht ist geschwollen. - Его лицо опухло.Der Lärm schwoll zu einem Dröhnen. - Шум перерастал в грохот (высок.).Der Wind schwellte die Segel. - Ветер раздувал паруса.* schaffenтворить, создавать - schuf – geschaffenGott schuf den Menschen. - Бог создал человека.Er hat viele Meisterwerke geschaffen. - Он создал много шедевров.* schaffenсделать, справиться - schaffte – geschafftEr hat die Prüfung nicht geschafft. - Он не сдал экзамен.Er hat die Arbeit allein geschafft. - Он справился с работой один.Das hätten wir geschafft! - Вот и всё! / С этим мы управились.Ich habe die Bahn (den Bus) geschafft. - Я успел на поезд (автобус).Die Fahrt hat mich völlig geschafft. - Поездка совсем доконала меня.точить - schliff – geschliffenEr schliff das Messer (die Schere). - Он точил нож (ножницы).Er hat einen Diamanten geschliffen. - Он отшлифовал алмаз.тащить - schleifte – geschleiftEr hat seine Frau ins Theater geschleift. - Он затащил жену в театр (разг.).Er schleifte die Kiste in den Keller. - Он тащил ящик в подвал.таять, плавиться - schmolz – geschmolzenDas Eis ist (in/an der Sonne) geschmolzen. - Лёд растаял (на солнце).Das Blei schmolz. - Свинец плавился.Unsere Zweifel waren geschmolzen. - Наши сомнения растаяли.плавить - schmolz / schmelzte – geschmolzen / geschmelztDie Sonne schmolz / schmelzte den Schnee. - Солнце растапливало снег.Das Blei wurde geschmolzen / geschmelzt. - Свинец был расплавлен.* sendenпередавать - sendete / sandte – gesendet / gesandtв значении „ передавать“ только по слабому спряжениюDas Fernsehen sendete Nachrichten. - По телевидению передавали новости.Im Radio wurde ein Konzert gesendet. - По радио передавали концерт.Ich sendete ihr ein Fax. - Я послал ей факс.посылатьIch sandte/sendete ihr einen Brief. - Я послал ей письмо. (чаще по сильному спряжению)посылать (перен.)Die Sonne sandte ihre Strahlen zur Erde. - Солнце посылало свои лучи на землю.Dich hat mir der Himmel gesandt. - Ты как раз вовремя. (чаще по сильному спряжению)* steckenвтыкать, сажать - steckte – gestecktEr hat den Brief in das Kuvert / den Umschlag gesteckt. - Он вложил письмо в конверт.Er steckte seine Hände in die Taschen. - Он засунул руки в карманы.* steckenторчать - steckte/(высок.) stak – gestecktWo hast du denn gesteckt? - Где же ты пропадал?Der Schlüssel steckte im Schloss. - Ключ торчал в замочной скважине.Der Schreck stak ihm in den Gliedern. - Ужас охватил его.* weichenуклоняться, уступать отходить - wich – gewichenSie ist nicht von seiner Seite gewichen. - Она ни на шаг не отходила от него.Allmählich wich die Angst von ihm. - Постепенно у него страх проходил.Er ist dem Gegner gewichen. - Он уступил сопернику.Der Boden ist unter ihren Füßen gewichen. - Земля ушла из-под моих ног.* weichenсмягчать - weichte – geweichtSie hat die Wäsche (ein)geweicht. - Она замочила бельё.Der Zwieback weichte in der Milch. - Сухарь размокал в молоке.* wiegenвзвешивать, весить - wog – gewogenEr hat das Paket gewogen. - Он взвесил посылку.Sie wog sich jeden Tag. - Она взвешивалась каждый день.Er wog knapp zwei Zentner. - Он весил чуть меньше ста килограмм.* wiegenкачать - wiegte – gewiegtSie hat ihr Kind in den Schlaf gewiegt. - Она укачала / убаюкала ребёнка.Die Wellen wiegten das Boot. - Волны качали лодку.Die Halme wiegten sich im Wind. - Стебельки раскачивались на ветру.* wägenwog / wägte – gewogenSie wog / wägte jedes ihrer Worte. - Она взвешивала каждое своё слово.Также: erwägen обдумывать* wendenразворачи-вать(ся) - wendete / wandte – gewendet / gewandtв значении „ разворачивать(ся)“, „ переворачивать“, „поворачивать“ только по слабому спряжениюIch wendete meinen Wagen. - Я развернулся (на автомобиле).Der Bus hat an der Kreuzung gewendet. - Автобус развернулся на перекрёстке.лицеватьDer Schneider hat das Kleid gewendet. - Портной перелицевал платье.поворачиватьDas Heu muss gewendet werden. - Сено надо перевернуть.Sie hat den Braten gewendet. - Она перевернула жаркое.Er hat sich an sie gewandt / gewendet. - Он обратился к ней.Sie wandte / wendete kein Auge von ihm. - Она не сводила с него глаз.Глаголы: anwenden применять – чаще сильное спряжение; (sich) abwenden отворачивать, aufwenden тратить, einwenden возражать, (sich) umwenden переворачиваться, (sich) zuwenden обратиться – обе формы, entwenden похищать – сильное спряжение, слабое устарело; verwenden употреблять, использовать, применять – обе формыНекоторые глаголы имеют две формы образования претерита и партиципа II: одна как у слабых, другая – как у сильных глаголов. У одних глаголов эти формы равнозначны, у других от формы зависит значение глагола.Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Колебания в образовании основных форм глаголов
-
13 reicio
rēicio, iēci, iectum, ere (re u. iacio), zurückwerfen, zurückbringen, I) im allg.: A) im engeren Sinne = rückwärts-, nach hinten bringen, zurückwerfen = hinterwerfen, zurückschlagen, hinterschlagen, zurücksinken lassen, a) übh.: ianuam in publicum, Plin.: scutum (auf den Rücken, um sich ihn zu decken), Cic.: so auch parmas, Verg. – manus ad tergum, As. Pollio bei Cic., post tergum, Plin. – b) insbes., α) eine Kleidung usw. zurückwerfen, zurückschlagen, super clunes vestes, Plin.: togam in umerum, Quint.: togam ab umero, Liv.: vestem ab ore, Curt.: paenulam, auf die Schulter zurückschl. (um sich die Hände frei zu machen), Cic. u. Phaedr.: sagulum (um nach dem Schwerte zu greifen), Suet. Aug. 26, 1 (versch. von Cic. Pis. 55, s. no. B, 1, a, α). – β) rücklings zurücksinken lassen, fatigata membra, Curt. 10, 5 (14), 3. – so bes. reic. se u. (selten) Passiv reici medial, rücklings niedersinken, se in alqm (in jmds. Arme), Ter.: se in alcis gremium, Lucr.: se in grabatum, Petron., u. in cubile reici, Petron. – γ) hinten hinbringen, -stellen, accensos in postremam aciem, Liv. 8, 8. § 8: reiecta (an diesen Platz verwiesen) mater amicam impuri filii tamquam nurum sequebatur, Cic. Phil. 2, 58.
B) im weiteren Sinne, zurückwerfen = von sich oder von einem Ggstde. fortwerfen, zurückstoßen, fortstoßen, zurückdrängen, fortdrängen, 1) eig.: a) übh.: colubras ab ore, Ov.: pectora alcis a se, Ov.: foedum contactum quasi plane a casto puroque corpore, zurückweisen, Plin. ep.: librum e gremio suo Ov.: oculos Rutulorum arvis, abwenden von usw., Verg. – und so α) ein Kleidungsstück von sich fort-, abwerfen, duplicem ex umeris amictum, Verg.: vestem ex umeris, Ov.: vestem de corpore, Ov.: sagulum, Cic. Pis. 55 (versch. von Suet. Aug. 26, 1, s. no. I, A. a). – β) aus dem Körper nach oben, auswerfen, ausspeien, sanguinem ore, Plin.: cruorem ex stomacho, Scrib.: u. so bl. sanguinem, Plin. ep. (u. so Partiz. subst., sanguinem reicientes exscreantesve, Plin.): bilem, Plin.: vinum, Suet. – γ) Anprallendes zurückwerfen, zurück-, abprallen lassen, gew. im Passiv = zurück-, abprallen, imago reiecta, Lucr.: pars (vocum) locis reiecta, Lucr.: ab his reiciuntur plagae balistarum, Vitr. – b) insbes.: α) lebende Wesen fortscheuchend, treibend zurückwerfen, -jagen, -schlagen, alqm, Plaut.: boves in bubile, Plaut.: pascentes capellas a flumine, Verg. – bes. als milit. t. t., equitatum, Caes.: hostes ab Antiochea, Cic.: hostem in urbem, Caes. – mehr im Bilde, alcis ferrum et audaciam in foro, Cic.: minas Hannibalis retrorsum, Hor. – β) als naut. t. t., v. Sturme usw., ein Schiff oder einen Reisenden zurücktreiben, zurückverschlagen, gew. im Passiv, sowohl v. Schiffen, naves tempestate reiectae, Caes.: reliquae (naves) fere omnes reiciuntur, Caes. – als von Pers., reici austro vehementi ad eandem Leucopetram, Cic.: Agamemnon tempestate in Cretam insulam reiectus, Vell.: legatos bis ex cursu Dyrrhachium reiectos (esse), Liv.
2) übtr.: a) übh., von sich werfen, zurückweisen, abweisen, a se socordiam omnem reicere et segnitiem amovere, Plaut.: hanc proscriptionem hoc iudicio a se reicere et aspernari, Cic. – b) insbes.: α) verwerfend zurückweisen, von sich weisen, abweisen, zurücksetzen, verwerfen, verschmähen, omnem istam disputationem, Cic.: Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernere aut reicere, Cic.: bona diligere et reicere contraria, Cic.: alto dona nocentium vultu, Hor. – v. Verschmähen der Liebenden, nos, Ter.: non reic. petentem (den Bewerber), Ov.: reiectae patet ianua Lydiae (Dat.), Hor. – als publiz. t. t., ausgeloste Richter verwerfen, ablehnen (was den Parteien, dem Kläger wie dem Beklagten, bis auf eine gewisse Zahl frei stand, worauf der Präsident des Gerichtes andere ausloste), iudices, Cic.: recuperatores, Cic.: ex CXXV iudicibus quinque et LXX, Cic. – als philos. t. t., reicienda, s. rēiciendus. – β) jmd. oder etwas wohin abweisen, verweisen, alqm ad ipsam epistulam, Cic.: in hunc gregem Sullam ex honestissimorum hominum gregibus, Cic.: auch si huc te reicis, wenn du dir die Sache angelegen sein lässest, Balb. b. Cic. ad Att. 8, 15. litt. A. § 1. – So nun αα) als publiz. t. t., zur Durchführung, zur Entscheidung wohin verweisen (v. Senate, v. Magistrate usw.), a se rem ad populum (v. Senate), Liv.: rem ad senatum (v. den Tribunen), Liv.: totam rem ad Pompeium, Caes.: rem ad pontifices, Verr. Flacc.: causam integram Romam ad senatum, Liv.: nihil huc reicias, Cic. – u. legatos ad populum (v. Senate), Liv. – absol., tribuni appellati ad senatum reiecerunt, Liv. – ββ) etw. auf eine Zeit verschieben, totam rem in mensem Ianuarium, Cic.: repente abs te in mensem Quintilem reiecti sumus, Cic.
II) prägn., nachdem jmd. geworfen, gestoßen, etwas erwidernd zurückwerfen, wieder werfen, wieder stoßen, telum in hostem, Caes. b. G. 1, 46, 2: hos reicit ictus, hos cavet, bald stößt er nach, bald pariert er den Hieb, Stat Theb. 6, 770.
/ Bei Dichtern zuw. zweisilbig riecis, Plaut. asin. 254. Stat. Theb. 4, 574: und reice, Verg. ecl. 3, 96. – Imperat. reic = reice, angef. bei Macr. exc. Bob. § 17. vol. V. p. 641, 1 K.
-
14 reicio
rēicio, iēci, iectum, ere (re u. iacio), zurückwerfen, zurückbringen, I) im allg.: A) im engeren Sinne = rückwärts-, nach hinten bringen, zurückwerfen = hinterwerfen, zurückschlagen, hinterschlagen, zurücksinken lassen, a) übh.: ianuam in publicum, Plin.: scutum (auf den Rücken, um sich ihn zu decken), Cic.: so auch parmas, Verg. – manus ad tergum, As. Pollio bei Cic., post tergum, Plin. – b) insbes., α) eine Kleidung usw. zurückwerfen, zurückschlagen, super clunes vestes, Plin.: togam in umerum, Quint.: togam ab umero, Liv.: vestem ab ore, Curt.: paenulam, auf die Schulter zurückschl. (um sich die Hände frei zu machen), Cic. u. Phaedr.: sagulum (um nach dem Schwerte zu greifen), Suet. Aug. 26, 1 (versch. von Cic. Pis. 55, s. no. B, 1, a, α). – β) rücklings zurücksinken lassen, fatigata membra, Curt. 10, 5 (14), 3. – so bes. reic. se u. (selten) Passiv reici medial, rücklings niedersinken, se in alqm (in jmds. Arme), Ter.: se in alcis gremium, Lucr.: se in grabatum, Petron., u. in cubile reici, Petron. – γ) hinten hinbringen, -stellen, accensos in postremam aciem, Liv. 8, 8. § 8: reiecta (an diesen Platz verwiesen) mater amicam impuri filii tamquam nurum sequebatur, Cic. Phil. 2, 58.B) im weiteren Sinne, zurückwerfen = von sich oder von einem Ggstde. fortwerfen, zurückstoßen,————fortstoßen, zurückdrängen, fortdrängen, 1) eig.: a) übh.: colubras ab ore, Ov.: pectora alcis a se, Ov.: foedum contactum quasi plane a casto puroque corpore, zurückweisen, Plin. ep.: librum e gremio suo Ov.: oculos Rutulorum arvis, abwenden von usw., Verg. – und so α) ein Kleidungsstück von sich fort-, abwerfen, duplicem ex umeris amictum, Verg.: vestem ex umeris, Ov.: vestem de corpore, Ov.: sagulum, Cic. Pis. 55 (versch. von Suet. Aug. 26, 1, s. no. I, A. a). – β) aus dem Körper nach oben, auswerfen, ausspeien, sanguinem ore, Plin.: cruorem ex stomacho, Scrib.: u. so bl. sanguinem, Plin. ep. (u. so Partiz. subst., sanguinem reicientes exscreantesve, Plin.): bilem, Plin.: vinum, Suet. – γ) Anprallendes zurückwerfen, zurück-, abprallen lassen, gew. im Passiv = zurück-, abprallen, imago reiecta, Lucr.: pars (vocum) locis reiecta, Lucr.: ab his reiciuntur plagae balistarum, Vitr. – b) insbes.: α) lebende Wesen fortscheuchend, treibend zurückwerfen, -jagen, -schlagen, alqm, Plaut.: boves in bubile, Plaut.: pascentes capellas a flumine, Verg. – bes. als milit. t. t., equitatum, Caes.: hostes ab Antiochea, Cic.: hostem in urbem, Caes. – mehr im Bilde, alcis ferrum et audaciam in foro, Cic.: minas Hannibalis retrorsum, Hor. – β) als naut. t. t., v. Sturme usw., ein Schiff oder einen Reisenden zurücktreiben, zurückverschlagen, gew. im Passiv, sowohl v. Schiffen, naves————tempestate reiectae, Caes.: reliquae (naves) fere omnes reiciuntur, Caes. – als von Pers., reici austro vehementi ad eandem Leucopetram, Cic.: Agamemnon tempestate in Cretam insulam reiectus, Vell.: legatos bis ex cursu Dyrrhachium reiectos (esse), Liv.2) übtr.: a) übh., von sich werfen, zurückweisen, abweisen, a se socordiam omnem reicere et segnitiem amovere, Plaut.: hanc proscriptionem hoc iudicio a se reicere et aspernari, Cic. – b) insbes.: α) verwerfend zurückweisen, von sich weisen, abweisen, zurücksetzen, verwerfen, verschmähen, omnem istam disputationem, Cic.: Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernere aut reicere, Cic.: bona diligere et reicere contraria, Cic.: alto dona nocentium vultu, Hor. – v. Verschmähen der Liebenden, nos, Ter.: non reic. petentem (den Bewerber), Ov.: reiectae patet ianua Lydiae (Dat.), Hor. – als publiz. t. t., ausgeloste Richter verwerfen, ablehnen (was den Parteien, dem Kläger wie dem Beklagten, bis auf eine gewisse Zahl frei stand, worauf der Präsident des Gerichtes andere ausloste), iudices, Cic.: recuperatores, Cic.: ex CXXV iudicibus quinque et LXX, Cic. – als philos. t. t., reicienda, s. reiciendus. – β) jmd. oder etwas wohin abweisen, verweisen, alqm ad ipsam epistulam, Cic.: in hunc gregem Sullam ex honestissimorum hominum gregibus, Cic.: auch si huc te reicis, wenn du dir die Sache angelegen sein lässest, Balb. b.————Cic. ad Att. 8, 15. litt. A. § 1. – So nun αα) als publiz. t. t., zur Durchführung, zur Entscheidung wohin verweisen (v. Senate, v. Magistrate usw.), a se rem ad populum (v. Senate), Liv.: rem ad senatum (v. den Tribunen), Liv.: totam rem ad Pompeium, Caes.: rem ad pontifices, Verr. Flacc.: causam integram Romam ad senatum, Liv.: nihil huc reicias, Cic. – u. legatos ad populum (v. Senate), Liv. – absol., tribuni appellati ad senatum reiecerunt, Liv. – ββ) etw. auf eine Zeit verschieben, totam rem in mensem Ianuarium, Cic.: repente abs te in mensem Quintilem reiecti sumus, Cic.II) prägn., nachdem jmd. geworfen, gestoßen, etwas erwidernd zurückwerfen, wieder werfen, wieder stoßen, telum in hostem, Caes. b. G. 1, 46, 2: hos reicit ictus, hos cavet, bald stößt er nach, bald pariert er den Hieb, Stat Theb. 6, 770.⇒ Bei Dichtern zuw. zweisilbig riecis, Plaut. asin. 254. Stat. Theb. 4, 574: und reice, Verg. ecl. 3, 96. – Imperat. reic = reice, angef. bei Macr. exc. Bob. § 17. vol. V. p. 641, 1 K. -
15 abwehren
1) jdn./etw. sich dagegen verteidigen защища́ться защити́ться от кого́-н. чего́-н. Angriff, Ansturm, Überfall, Schlag, Hieb auch отража́ть /-рази́ть <отбива́ть/-би́ть> что-н. Gegner auch отража́ть /- <отбива́ть/-> ата́ку кого́-н. sich (mit Mühe) ewehren Können отбива́ться /-би́ться [ durch Schüsse отстре́ливаться/-стреля́ться] от кого́-н. чего́-н. neugierige Blicke von jdm./etw. abwehren скрыва́ть /-крыть кого́-н. что-н. от любопы́тных2) abwenden: (drohende) Gefahr, Katastrophe, Unglück, Leid, Infektion предотвраща́ть /-отврати́ть3) jdn./etw. fernhalten a) Besucher не принима́ть приня́ть кого́-н. b) lästige Insekten отгоня́ть отогна́ть кого́-н. fuchtelnd отма́хиваться /-махну́ться от кого́-н.4) (etw.) abweisen, ablehnen отка́зываться /-каза́ться (от чего́-н.). Einwand возража́ть /-рази́ть про́тив чего́-н. | abwehrend защи́тный. beide Hände abwehrend (gegen etw.) erheben поднима́ть подня́ть ру́ки, защища́ясь от чего́-н.
См. также в других словарях:
Abwenden — Abwènden, verb. reg. et irreg. act. et recipr. S. Wenden. 1) Die horizontale Richtung von etwas wenden. Die Augen abwenden, von etwas. Mit abgewandtem Gesichte reden. Ein Schiff vom Lande abwenden. Einen Hieb, einen Streich von sich abwenden; und … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
abwenden — umgehen; umschiffen (umgangssprachlich); vorbeugen; unterbinden; verhüten; vermeiden; verhindern; (etwas) den Rücken zukehren; fortgehen; weggehen; … Universal-Lexikon
Parieren — (lat. parēre), gehorchen; dann (frz. parer), einen Hieb abwenden; in der Fechtkunst, s. Parade; Fleischstücke zuschneiden; auch (frz. parier) wetten … Kleines Konversations-Lexikon
Duell — (Ehrenduell, neulat. Duellum, bei den Studenten Paukerei), ein Kampf zweier Personen zur Genugthuung für Beleidigung, mit ordentlichen Waffen nach bestimmten Regeln (Duellgesetzen) geführt, u. zwar: a) D. in engster Bedeutung (D. praemeditatum)… … Pierer's Universal-Lexikon
aufhalten — verweilen; bleiben; weilen; residieren; seinen Wohnsitz haben; domizilieren; zum Stillstand bringen; eindämmen; Einhalt gebieten; verzögern; behindern; … Universal-Lexikon
Liste starker Verben (Deutsche Sprache) — Dies ist eine Liste der neuhochdeutschen starken Verben, das heißt jener, deren Formen sich zum Teil im Stammvokal voneinander unterscheiden (vgl. Ablaut). Die grobe Einteilung erfolgt nach dem Muster der historischen Ablautklassen, die jedoch in … Deutsch Wikipedia
Liste starker Verben (deutsche Sprache) — Dies ist eine Liste der neuhochdeutschen starken Verben, das heißt jener, deren Formen sich zum Teil im Stammvokal voneinander unterscheiden (vgl. Ablaut). Die grobe Einteilung erfolgt nach dem Muster der historischen Ablautklassen, die jedoch in … Deutsch Wikipedia
Ramses III. — Namen von Ramses III. Ramses III. mit einem Weihrauchopfer, Grabmalerei aus KV11 … Deutsch Wikipedia
Rom (Fernsehserie) — Seriendaten Deutscher Titel Rom Originaltitel Rome Produktionsland … Deutsch Wikipedia
Rome (Fernsehserie) — Seriendaten Deutscher Titel: Rom Originaltitel: Rome Produktionsland: USA, UK, Italien Produktionsjahr(e): 2005–2006 Episodenlänge: etwa 50 Minuten … Deutsch Wikipedia
Wilhelm [1] — Wilhelm (althochd. Willhelm. franz. Guillaume, engl. William), deutscher Name, bedeutet angeblich der mächtige Beschützer. Im 12. Jahrh. war dieser Name in Frankreich so allgemein, daß, als einst der Herzog Heinrich von der Normandie dem… … Pierer's Universal-Lexikon